Πρεσσοθεραπεία

ΠΡΕΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Τι είναι η θεραπεία συμπίεσης – πρεσσοθεραπεια, και ποια τα οφέλη της

Η θεραπεία συμπίεσης ή πρεσσοθεραπεία είναι μια μέθοδος λεμφικής παροχέτευσης, που εφαρμόζεται σε περιπτώσεις οιδήματος (πρήξιμο), σε μετατραυματικό και μετεγχειρητικό στάδιο, από έλλειψη κίνησης, από χρόνιες φλεγμονές, αλλά και σαν μέσο αποκατάστασης μετά από έντονη αθλητική δραστηριότητα, καταπολεμώντας το αίσθημα κόπωσης.

Ένα μηχάνημα με ειδικά εξαρτήματα εφαρμόζεται στα κάτω ή τα άνω άκρα και παρέχει ομοιόμορφη συμπίεση στην τραυματισμένη περιοχή, μειώνοντας μηχανικά το χώρο που μπορεί να συσσωρευθεί το οίδημα. Μέσω της πίεσης- αποσυμπίεσης στα διαδοχικά διαμερίσματα αέρα που υπάρχουν στο μηχάνημα συμπιέζεται το άκρο από την περιφέρεια προς το κέντρο. Η διαδοχική αυτή συμπίεση, μιμείται τη φυσιολογική συμπίεση που ασκούν οι μύες στις φλέβες (μυϊκή αντλία) και έτσι το αίμα και η λέμφος επιστρέφει μέσω της κυκλοφορίας από τα άκρα προς το κέντρο του σώματος.

Ο κυρίως μηχανισμός της αποτελεσματικότητας της πρεσσοθεραπείας είναι η αύξηση της φλεβικής και αρτηριακής αιματικής ροής. Έχει φανεί, επίσης, ότι η μέθοδος μπορεί να είναι αποτελεσματική μετά την προπόνηση/ αγώνα σαν μέσο αποθεραπείας. Η απομάκρυνση των προϊόντων/ αποβλήτων από τα άκρα βοηθάει στη μείωση του φαινομένου του «καθυστερημένου μυϊκού πόνου» (DOMS), στη μείωση των τραυματισμών καθώς και στη γρηγορότερη αποκατάσταση μετά την άσκηση.

«20 λεπτά πρεσσοθεραπείας σαν μέσο αποκατάστασης μετά από έντονη αθλητική δραστηριότητα, όπως αγώνας/ προπόνηση παρέχει ανακούφιση από το αίσθημα της κόπωσης και του μυϊκού σπασμού»

 

Συνοπτικά τα οφέλη της πρεσσοθεραπείας

1. Αυξάνεται/ επιταχύνεται η λεμφική ροή, βελτιστοποιώντας τη λεμφική παροχέτευση1
2. Αυξάνεται η αρτηριακή ροή αίματος 2,3,4
3. Μειώνεται η φλεβική πίεση και η φλεβική στάση 2,5
4. Βελτιστοποιείται η διαδικασία ίασης των ιστών 2,3,4
5. Μειώνεται το οξύ και υποξύ μετα-τραυματικό οίδημα (τραυματισμός, χειρουργείο) 6
6. Μειώνεται ο μυϊκός πόνος και η μυϊκή κόπωση μετά από άσκηση 7,8
7. Αντιμετωπίζεται το λεμφοίδημα των άνω άκρων μετά από επεμβάσεις λεμφαδένων/ στήθους.

Αρθρογραφία:

1. Pflug JJ. (1975). Intermittent compression in the management of swollen legs in general practice. The Practitioner, 215(1285), 69.
2. Dahl J, Li J, Bring DKI, Renström P, Ackermann PW. (2007). Intermittent pneumatic compression enhances neurovascular ingrowth and tissue proliferation during connective tissue healing: a study in the rat. Journal of Orthopaedic Research, 25(9), 1185-1192.
3. Herrmann LG, Reid MR. (1934). Passive vascular exercises: treatment of peripheral obliterative arterial diseases by rhythmic alternation of environmental pressure. Archives of Surgery, 29(5), 697-704.
4. Williams D. (1993). Hemodynamic alterations in venous blood flow produced by external pneumatic compression. The Journal of Cardiovascular Surgery, 34, 441-7.
5. Chen AH, Frangos SG, Kilaru S, Sumpio, BE. (2001). Intermittent pneumatic compression devices – physiological mechanisms of action. European Journal of Vascular and Endovascular Surgery, 21(5), 383-392.
6. Griffin JW, Newsome LS, Stralka SW, Wright PE. (1990). Reduction of chronic posttraumatic hand edema: a comparison of high voltage pulsed current, intermittent pneumatic compression, and placebo treatments. Physical Therapy, 70(5), 279-86.
7. Hoffman MD, Badowski N, Chin J, Stuempfle KJ. (2016) A Randomized Controlled Trial of Massage and Pneumatic Compression for Ultramarathon Recovery. The Journal of orthopaedic and sports physical therapy. 46(5):320-6.
8. Heapy AM, Hoffman MD, Verhagen HH, Thompson SW, Dhamija P, Sandford FJ, et al. (2018) A randomized controlled trial of manual therapy and pneumatic compression for recovery from prolonged running – an extended study. Research in sports medicine (Print). 26(3):354-64.